Groepsidentiteit
Een ritueel voor het creëren of bevorderen van groepsidentiteit.
Hoe
Geschikt als kick-off voor groepen die elkaar al langer kennen, of elkaar vaker gaan zien.
Vraag de deelnemers om stil te staan bij hun naam: “Waar komt je naam vandaan en wat betekent deze voor jou”? Laat een aantal mensen daar iets over zeggen. Benoem dat onze naam en onze identiteit raakvlakken hebben. Lees dit gedicht van Maria Neeltje Min voor:
Gedicht
Mijn moeder is mijn naam vergeten,
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb wil ik heten.
Stap 2
Zorg dat er een emmertje zand staat. Nodig de deelnemers één voor één uit om een handje zand te pakken en daarmee hun eigen voornaam te schrijven op de grond. Graag op een vloer die tegen krassen kan. Buiten is héél geschikt! (Als alternatief voor zand, kun je ook confetti nemen).
Stap 3
Sta even stil bij de aanblik van al die namen. Vertel dan dat, zoals alles in het leven, ook dit weer voorbij gaat. “Want, we gaan dansen! Maak je niet druk over wat er onder je voeten ligt. Laat het zand onder je voeten knarsen en dans. Blijf niet op één plek en beweeg!”
Draai een uitbundig en lekker dansbaar muziekje, zoals “We are family” van Sister Sledge.
Stap 4
Veeg dan het zand weer op. Vertel dat de individuele namen nu zijn samengevoegd. Stop het zand in een pot of een vaas o.i.d. en vertel dat het verzamelde zand staat voor de groepsidentiteit: “Al jullie namen samen”.
Vraag hen welke naam zij deze groep willen geven. Neem bijv. alle 1e letters van de voornamen; met een beetje geluk valt daar een passend anagram uit te halen. Schrijf die naam op de pot.
Stap 5
Bewaar de pot totdat de groep weer ontbonden wordt en ‘strooi’ het zand dan weer uit. Dit kan dus vele weken of maanden later zijn.
Bron: Jaap Ypenburg, trainingsacteur en ritueel begeleider.
Tags bij deze werkvorm:
